فراسو / تبلیغات... با مزه ی لیمو ترش - شرکت طراحی سایت

به گزارش فراسو به نقل از یورونیوز، موتورسواران فناوریهای جدیدی در اختیار خواهند داشت که سفر آنها را بهتر و ایمن تر خواهد کرد. برای کسی که سوار موتورسیکلت است، ورود و خروج از ترافیک شهری صبر زیاد می طلبد. بویژه اگر مسیر رسیدن به مقصدش را نداند. با دستگاه های «جی پی اس» قدیمی موتورسوار مجبور است نگاهش را از جاده بردارد و گاهی حتی متوقف شود تا ببیند به کجا می رود.

لایو مپ، شرکت نوپای روسی نمونه اولیه ای از یک کلاه ایمنی جدید را ساخته است که سیستم جهت یابی در آن قرار دارد. بطوریکه سیستم های کنترل صوتی و جهت یابی «جی پی اس» در دید مستقیم موتورسوار است. در نتیجه موتورسوار هنگام حرکت می تواند در صفحه نمایش ِ کلاه ایمنی خود، جهت درست را ببیند بدون اینکه مجبور باشد ابزاری را دست کاری کند یا نگاهش را از جاده بردارد. صفحه نمایش شفاف است و نقشه ای که موتورسوار می بیند، دید او از جاده را مسدود نمی کند.

آندره یی آرتیچف، مدیر عامل شرکت روسی می گوید: «برای ایمنی موتورسوار بهتر است که او بتواند مسیر خود را پیدا کند، بدون آنکه مجبور شود کنار جاده بایستد و نشانی را روی تلفن همراه تایپ کند. موتورسوار می تواند مثلا بگوید “خیابان مدیسون” و آنگاه جی پی اس پاسخ خواهد داد “مسیر آماده ست”.»

طراحان می گویند که این کلاه ایمنی، کوچکتر، سبکتر و ارزانتر از کلاه های ایمنی هوشمند موجود در بازار است.

«اسکالی» هم نمونه اولیه ای از یک کلاه ایمنی هوشمند ساخته شده توسط یک شرکت آمریکایی است. یک کارشناس دو کلاه ایمنی روسی و آمریکایی را با هم مقایسه می کند و می گوید: «پارامترهای این دو کلاه ایمنی با هم فرق می کنند. کلاه آمریکایی سنگین تر است، دو کیلوگرم وزن دارد. در حالیکه وزن کلاه ایمنی روسی یک کیلو و چهارصد گرم است. چیزی که وزنش بیش از یک کیلو و نیم باشد، دیگر کلاه نیست.»

هنوز نمی توان پیش بینی کرد که کدامیک از دو کلاه ایمنی روسی و آمریکایی بازار بهتری خواهد داشت.

حسگرهایی برای آموزش سریع سوارکاری

در بریتانیا پژوهشگران کالج سلطنتی دامپزشکی تلاش می کنند با استفاده از فناوری مسیریابی الکترونیکی بهینه ترین روش اسب سواری را بیابند. این پژوهش هم برای آموزش اسب سواران تازه کار، و هم برای افزایش ایمنی و سلامت سوارکار و اسب مفید است.

در مدرسه اسب سواری بریتانیا حسگرهایی روی نقاط مختلف بدن سوارکار نصب می شوند که حرکت نسبی قسمتهای مختلف بدن سوارکار را هنگام سواری چهارنعل می سنجند. داده های این اندازه گیری توسط ابزارهایی که آنها هم روی بدن سوارکار نصب شده اند، ثبت می شود.

آنا واکر، محقق درباره این فناوری می گوید: «چهارده دستگاه اندازه گیری روی اسب و بدن سوارکار نصب کرده ایم. اینها حرکت بخشهای مختلف بدن سوارکار را نسبت به اسب می سنجند. ما نیرویی را که سوارکار به رکاب وارد می کند، اندازه می گیریم و تقارن نیروها را همزمان با حرکتهای خاص بررسی می کنیم.»

محققان امیدوارند جمع آوری و آنالیز این داده ها در نهایت باعث شود کارآموز زودتر به مرحله سوارکاری حرفه ای برسد.

آنا واکر می افزاید: «اگر کارآیی آموزش را بیشتر کنید، کارآموز زودتر تجربه کسب می کند و روش سواری خود را بسرعت بهتر می کند. در نتیجه خطر سقوط از اسب کمتر می شود. سوارکار و اسب هر دو وضعیت متعادل تری هنگام سواری خواهند داشت، چون اسب مجبور نیست دائما حرکات خود را با سوارکاری که از یک سو به سوی دیگر پرتاب می شود، تطبیق دهد.»