
«قلب روی تراشه»، سیستمی برای کار سلولهای ماهیچه قلب بیرون از بدن
به گزارش فراسو به نقل از یورونیوز، زیست مهندسان دانشگاه کالیفرنیا در برکلی موفق شدند برای اولین بار سیستمی بسازند که به یاخته های قلب انسان امکان می دهد، خارج از بدن کار کنند.
آنوراگ ماتور یکی از محققان این دانشگاه می گوید: «این نخستین بار است که قلب انسان در سیستمی کار می کند که با بیشترین دقت ممکن فیزیولوژی بدن انسان را بازمی سازد.»
دانشگران دانشگاه کالیفرنیا این سیستم را «قلب روی تراشه» نامیده اند. سیستم با چندین لایه یاخته ساخته شده است. این سلولها از سلولهای بنیادی انسان که توانایی تبدیل به انواع یاخته ها را دارند، رویانده و بعد روی بُره (قطعه) نازک سیلیسیوم قرار داده شده اند. سپس برای آنکه بتپند میکروکانالهای شاره ای، بسیار نازک (نازک تر از موی انسان) مواد غذایی و همچنین دارو برای آزمایش را به یاخته ها می رسانند.
کوین هیلی یک زیست مهندس و متخصص علم مواد می گوید: «اینها شریانهای مصنوعی هستند که شبیه به شریانهای خون عمل می کنند. مایعی را که قصد داریم به یاخته برسانیم از راه این کانالها به یاخته می رسانیم. یاخته در مایع غرق می شود. به سلولها کافئین می رسانیم و ضربان قلب روی تراشه تند می شود. همین طور به آنها آدرنالین می رسانیم که ضربان قلب را تند می کند.»
قلب روی تراشه ابزاری به دست می دهد که می توان آن را با استفاده از یاخته های انسانی برای ساخت مدل بیماریهای مختلف انسان تغییر داد و می تواند در کار آزمودن داروهای جدید ابزاری انقلابی باشد.