فراسو / تبلیغات... با مزه ی لیمو ترش - شرکت طراحی سایت

به گزارش فراسو و به نقل از یورونیوز: هزینه های حمل و نقل بر قیمت هرآنچه می خریم تأثیر می گذارد، بنابراین کاهش این هزینه ها باعث صرفه جویی می شود. حمل و نقل جاده ای دائماً با نوآوری هایی کارآمدتر می شود، اما راه آهن چطور؟

در یک مکان آزمایشی در رومانی، مهندسانِ یک پروژه تحقیقاتی، در حال بررسی واگنِ باری تازه ای هستند که سریعتر باشد و بار بیشتری را حمل کند. عوامل زیادی از جمله فاصله ترمز قطار بررسی می شوند.

ماریوس اوویدیو، متخصص آزمایشهای راه آهن می گوید: «آزمایش فاصله ترمز بسیار مهم است، یک واگن باید از حیطه یک فاصله ترمز تجاوز نکند وگرنه احتمال تصادف و دیگر خطراتِ امنیتی در کار است.»

بعضی از این نوآوری ها این واگن را سبکتر و ایمن تر می کنند، برخی دیگر هم شامل حسگرها و تکنولوژی های هوشمندی هستند که وضعیتِ واگن را بررسی می کنند و حرکت آن را تحت نظر می گیرند.

کریستیان یولیانوف، پژوشگر راه آهن در دانشگاه نیوکسل می گوید: «اصلی ترین نوآوریها در ساختارِ این واگن به کار رفته است. استفاده از فولادِ بسیار مقاوم در قطعاتِ اصلی بدنه مثل میله های میانی و همچنین تعدادی پروفیل مخصوص مانند این یکی سبب شده که این واگن از واگن های معمول بسیار سبکتر باشد.»

اما تا چه حد می توان از این نوآوریها در راه آهنهای اروپا استفاده کرد؟ محققان، صنعتِ حمل و نقل را بسیار محافظه کار می دانند. پیش از این، نوآوریهای بلندپروازانه نتوانسته اند جای خود را در آن باز کنند. برای همین، این پروژه بر فناوری های آماده- به- مصرف که نیاز به تغییرات عمده در ایستگاهها ندارند، متمرکز است.

سیمون ایونسکی، استاد راه آهن در دانشگاه هادرسفلد می گوید: «ما نوآوریها را به کار می گیریم، اینها همه نوآوریهایی هستند که جاهای دیگر در این صنعت و گهگاه در صنایعِ دیگری غیر از صنعتِ راه آهن به کار می روند و ما آنها را جمع می کنیم تا بتوانیم به هدفهایی نظیر سرعت بیشتر و لوکوموتیوهای سبکتر برسیم، اما این ابداعات آنقدرها عجیب و تازه نیستند که نتوان آنها را پذیرفت.»

پژوهشگران می خواستند مطمئن شوند که قطارهای سریعتر، زندگی را برای کسانی که در نزدیکی خط آهن زندگی می کنند سخت تر نمی کند، بنابراین سر و صدای واگنِ تازه را در حالِ حرکت اندازه گیری می کنند.

الکساندر پاتراشکو، مهندس خط آهن می گوید: «راههای بسیاری برای کاهشِ سر و صدا هست، یکی از آنها استفاده از موادِ صداگیر در قطار و ریلها است. راهِ دیگر هم کم کردن از لرزش قطارِ در حال حرکت است.»

این پژوهشگران برای مطالعه لرزشها، ژیروسکوپها و شتاب سنج های ارزان قیمت تولید کرده اند. سنجشِ خسارتِ روی ریلها می تواند از تصادفات جلوگیری کرده و هزینه نگهداری را کاهش بدهد.

فرانسیس جیمز فرانکلین از مرکز تحقیقات راه آهن دانشگاه نیوکسل می گوید: «وقتی کسی در محوطه آزمایشی به من می گوید مشکلی هست، من می گویم بیایید اینجا و آنجا پنجاه تا حسگر کار بگذاریم و از آنجایی که این حسگرها ارزان هستند، این کار شدنی است. این حسگرها طوری طراحی شده اند که بسرعت نصب می شوند و بعد ما اطلاعات را جمع آوری و تحلیل می کنیم تا مشکلات را پیدا کنیم.»

پژوهشگران معتقدند که با رسیدن سرعت قطارها به ۱۴۰ کیلومتر در ساعت و نیز افزایشِ کارآیی و قابلیتِ اطمینان، شبکه راه آهن (باری) قدرت رقابت و و پایداری بیشتری پیدا می کند.

دوناتو زانگانی مسئول هماهنگی این پروژه می گوید: «نکته مهم در این پروژه، پایداری است بویژه پایداری محیطی، اقتصادی، اجتماعی یعنی یافتنِ راه حلهای پایدار برای درازمدت و افزایشِ قدرت راه آهن برای رقابت با دیگر نظامهای حمل و نقل.»

راه آهن در مسافت های طولانی نسبت به وسائط نقلیه جاده ای ارزانتر و پاکتر است و این نوآوری ها می توانند به آینده بهتری برای راه آهنهای اروپا بیانجامند.