فراسو / تبلیغات... با مزه ی لیمو ترش - شرکت طراحی سایت

آیا علفهای هرز می توانند ضمن مبارزه با تغییرات آب و هوایی، تبدیل به منبع جایگزین انرژی شوند؟

زمینی بایر، بی بنیه، غیر قابل کشت در نزدیکی سواحل رودخانه بارو در ایرلند می تواند راهگشای یک انقلاب دیگر در زمینه انرژی برای دانشمندان در پروژه تحقیق اروپایی باشد.

جان فینان، پژوهشگر محصولات در این مورد می گوید: «محصول میسکانتوس می تواند انتخاب خوبی به عنوان یک محصول انرژی زا باشد زیرا نه تنها به عنوان یک زیست توده، بازده بالایی دارد بلکه دارای ساز و کاری است که بر اساس آن در شیوه استفاده اش از آب و مواد مغذی بسیار مقتصد است. در نتیجه حجم بالایی از محصولات زیست توده ای یا انرژی را با مصرف مقدار کمی از انرژی تولید می کند.»

جان فینان می افزاید: «محصولاتی همچون میسکانتوس در زمین های حاشیه ای بسیار خوب رشد می کنند. در عمل آنها به قدری خوب رشد می کنند که رشد و تولید آنها حتی از محصولات مشابه در زمینهای خوب کشاورزی هم بیشتر و بالاتر است.»

به گزارش فراسو و به نقل از یورونیوز: اما چگونه و با چه ابزاری این علفها کشف شدند؟

دانشمندان فعالیت فتوسنتز میسکانتوس را مشاهده کردند تا شرایط محیط ایده آل برای رشد زیست توده را ارزیابی کنند.

با این حال اصل میسکانتوس بیشتر به آسیا و آفریقا بر می گردد و کشت آن در اروپا با چندین چالش آب و هوایی روبرو است.

مانفرد کلاس، زیست شناس مولکولی گیاهان و فیزیولوژیست می گوید: «شرایط سرد در دوران بهار و پائیز بویژه در قسمتهای شمالی اروپا می تواند فرایند فتوسنتز را محدود کند. به همین دلیل ما تلاش می کنیم تا نمونه های ژنتیکی مشابه بیابیم که می توانند فتوسنتز بهتری را در این شرایط انجام دهند.»

نیتروژن مایع نیز بخشی از این جستجو برای یافتن کارآمدترین انرژی علفی است.

دانشمندان از نیتروژن مایع برای مطالعه رازهای ژنتیکی انواع مختلف علفها و برای تشخیص علفهایی که با هوای نامتعادل، سیلابها و خشکسالی سازگارتر هستند، استفاده می کنند.

تیبو میشل، فن شناس زیستی می گوید: «ما گیاهان را آسیاب می کنیم. سپس با استفاده کلروفرم دست به استخراج دی ان ای می زنیم. در نتیجه از یک طرف ما همۀ بافت و پروتئین گیاه را خواهیم داشت و از طرف دیگر دی ان ای مولکولی آن را خوهیم داشت. سپس ما با استفاده از این مولکولها می توانیم کدهای دی ان ای را که حروف کوچک تشکیل دهنده دی ان ای هستند، مطالعه کنیم. این امر اجازه می دهد که ما گیاهانی را که برایمان جالب هستند، انتخاب کنیم.»

به گفته دانشمندان هدف نهایی، تهیه الگوهای محصولی روشنی است که به کشاورزان اروپایی کمک می کند تا این علفها را به شیوه ای قابل رقابت به بازار انرژی، بویژه بازار سیستم های گرم کننده، ارائه کنند.

سوزان بارِت، دانشمند گیاهان و هماهنگ کننده پروژه گراس مارجینز می گوید: «ما برای کشاورزی کاربردی و شیوه های کشت علفهای زیست-توده ای بهینه سازی کردیم. ما همچنین روشی را برای خشک کردن این علفهای زیست-توده ای به شیوه ای موثر ایجاد کردیم، امری که خود مشکلی بزرگ در خط تولید بود.»

در حالی که انتظار برای تبدیل این علفها به یک راه حل واقعی تولید انرژی ادامه دارد داشمندان همچنین به ارزش افزوده ای که معتقدند به دست آورده اند، اشاره می کنند.

این گونه از علف های هرز حجم زیادی از دی اکسید کربن را در راستای مقابله با تغییرات آب و هوایی جذب می کنند.

مایکل جونز، استاد فیزیولوژی گیاهان در کالج ترینیتی دوبلین می گوید: «یکی از اتفاقاتی که در هنگام رشد این گیاهان می افتد این است که آنها ذخیره ای از کربن بر روی زمین می سازند. این شیوه ای برای جداسازی کربنی است که از فضا می آید.»