فراسو
بازدید : 1134گامی به سوی خودروهای بدون راننده
به گزارش فراسو و به نقل از یورونیوز: محققان علم روباتیک پروژه اروپایی موسوم به «وی-شارژ» خودروی الکتریکی ساخته اند که با تلفن هوشمند فعال می شود. این خودروی مستقل و بدون راننده برای پارک کردن و شارژ شدن در توقفگاهها طراحی شده است بطوریکه می تواند در توقفگاه مخصوص، صاحبش را پیاده و سوار و بعد، خودش را پارک کند. برای شارژ کردن آن به کابل شارژ نیاز نیست.
اما این خودرو چگونه می تواند حرکات لازم را پیش بینی کند و موانع موجود را تشخیص دهد؟
اولریخ شوئزینگر، محقق علوم رباتیک و هماهنگ کننده فنی طرح اروپایی «وی شارژ» می گوید: «ویژگی این خودرو این است که فقط با دوربین هدایت می شود. با همین دوربین هم مکانش را تعیین می کند. دوربینها تقریبا پنهان هستند که درون آینه های بیرون خودرو و در آرم خودرو کار گذاشته شده اند. با همین دوربینها خیلی کارهای دیگر هم می توان انجام داد. مثلا خودرو می تواند مکان خود را در توقفگاه پیدا کند یا موانع را تشخیص دهد.»
برای اینکه خودرو بتواند محیط اطرافش را بشناسد، چند دوربین و حسگر فراصوتی (اولتراسونیک) تمام ۳۶۰ درجۀ محیط اطراف را می پوشاند.
دانشمندان این طرح سیستمی را ایجاد کرده اند که به شکل خودکار می تواند بین خودروها و افراد پیاده فرق بگذارد.
پژوهشگران می گویند خودرو به گونه ای طراحی شده است که حتی می تواند الگوهای حرکتی مختلف را در اطراف خود تشخیص دهد و بعد فعالیتش را در زمان واقعی با آنچه تشخیص داده، تطبیق دهد.
اولریش شوئزینگر، محقق روباتیک از زوریخ و هماهنگ کننده فنی پروژه «وی شارژ» می گوید: «از یکسو داده های دوربین استریوسکوپی را داریم که به خودرو، بطور مجازی می گوید که کجا می تواند برود و کجا نمی تواند برود. سپس خودرو برای انتخاب بهترین مسیر، در هر ثانیه چند بار صدها مسیر حرکت و مجموعه حرکات را ارزیابی می کند.»
در توقفگاههای مخصوص، سیگنال جی پی اس یا ضعیف است یا اصلا وجود ندارد. برای رانندگی ایمن و دقیق، خودرو باید با ترکیب داده های دوربین و حسگرهای خود با داده های کامپیوتر و سرویس دهنده توقفگاه، مکان خود را در نقشه توقفگاه پیدا کند. بنابراین خودرو همیشه از موقعیت خود آگاه است.
ماتیاس بورکی، پژوهشگر علوم روباتیک از زوریخ می گوید: «اگر بخواهیم خودرو موقعیت خود را در محیط تشخیص دهد، لازم است بین آنچه خودرو می بیند و نقاط ضبط شده در نقشه سه بعدیِ توقفگاه ارتباط برقرار کرد. با این ارتباطها می توان موقعیت دقیق خود رو را تعیین کرد.»
پژوهشگران درباره آینده، بلندپروازانه فکر می کنند. آنها آینده ای را تصور می کنند که خودروهای مستقل و خودکار بخش مهمی از حمل و نقل عمومی باشند. برای رسیدن به چنین آینده ای علاوه بر مشکلات حقوقی، چالش های فنی زیادی هم وجود دارد.
وویچک درندارز، مهندس پژوهشگر برای سیستمهای کمک به راننده از شرکت فولکس واگن درباره این چالشهای فنی می گوید: «در حال حاضر خودرو با سرعت کم حرکت می کند. برای اینکه این سیستم جذابیت بیشتری داشته باشد، باید سرعتش را افزایش داد. به این منظور، باید چند چالش فنی را از پیش رو برداشت. یکی این است که قابلیت ادراک خودرو از اطراف را بهتر کرد. چالش دیگر، توان استدلال و استنتاج خودرو است تا خود رو بتواند در این باره که ماشینهای دیگر در ترافیک چه خواهند کرد، بهتر پیش بینی کند.»
پژوهشگران می گویند چالشهای دیگر در این زمینه، ایمن تر و دقیق تر کردن این نوع رانندگی و کاهش هزینه این سیستم برای کاربران است.
